Tuesday, December 8, 2009

just a few samples

(မေရးေတာ့ဘူး ေနတာပါဘဲ။ zambizi က မင္းတို႔ ေကာင္ေတြ နိုင္ငံတကာအဆင့္မီ ဘာေတြလုပ္ဘူးလဲ ေမးတာနဲ႔။ လုပ္ဘူးတာထဲက ထဲထဲ၀င္၀င္ သိတာေလး ေရးျပတာပါ။)

(၁)


ေျပာရရင္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာ trauma unit မရွိတာဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေလး ေျပာရမွာဘဲ။

တခ်ိန္က ေဆးရံုၾကီးမွာ တာ၀န္ခံဆရာ၀န္ၾကီးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ညီညြတ္ျပီး လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ရွိတဲ့ အခ်ိန္တခ်ိန္မွာ trauma multidisciplinary team ဆိုျပီး ဖြဲ ့ ဘူးတယ္ေလ။ အေထြေထြ ခြဲစိတ္၊ ရင္ေခါင္းခြဲစိတ္ နဲ႔ အရိုးကုတို႔ ပါျပီး ေမ့ေဆးဆရာ၀န္ၾကီးက ဦးေဆာင္ပါ။ သူတို႔စုထိုင္တာက ေဆးရံုၾကီး အေရးေပၚေဘးနားက အခန္းေလးမွာ။

အဲ တေန႔က်ေတာ့ လူၾကီးသားတေယာက္ ကားတိုက္ပါေရာ။ ဒီတင္ ခုနအဖြဲ႔ အသစ္စက္စက္က ၀ိုင္းၾကည့္ၾကေရာ အဲနဲ႔ အားမရလို႔ အေရးေပၚက medicine team က တေယာက္ပါ လာၾကည့္ေသး ပြဲေတာ္ၾကီးေပါ့။ လူနာက တေယာက္။ ၀ိုင္းၾကည့္တဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးက ၅ေယာက္မက။ (အမွန္ကေတာ့ လူၾကီးသားမွန္းသိလုိ႔ ဟုတ္ဘူး။ အဖြဲ႔ ေလးက အသစ္ဆိုေတာ့ အသစ္ဆို စမ္းခ်င္တဲ့ လူ ့သဘာ၀ကိုး) အဲတင္ ခုန လူၾကီးက သူ႔သား ေဆးရံုၾကီးေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ ဖုန္းဆက္ေရာ။ 5 and 6 ကို။ ဟိုက မသိဘူးျဖစ္ေနေရာ။ ဘယ္သိမလဲ ငနဲသားက အဲအခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ ၾကားထဲမွာ နားရြက္ေတာင္မခတ္နိုင္ဘူး ေအာက္ထပ္မွာေလ။

အဲတင္ လူၾကီးေဒါေဖါင္းေရာ ။ ငါ့ကဲ့သို႔ေသာ ဆင္ထက္ၾကီးတဲ့ ဟာၾကီးရဲ႕သားကို ေဆးရံုၾကီးက ပစ္ထားတယ္ေပါ့။ ဒီတင္ တိုင္ေရာ။ တိုင္ေတာ့ လူၾကီးက တိုင္တာကလား DEPE ၀င္ေစ စစ္ေရာ။ စစ္ေတာ့ ငနဲသားရထားတဲ့ treatment က အဲအခ်ိန္ ဗမာျပည္ ဘယ္သူမွ မၾကားဘူးေသးတဲ့ ဂရုစိုက္မွဳမ်ိဳးေလး။ အျပစ္မရွိပါခင္ဗ်ားေပါ့။ ရဘူးတဲ့။ လူၾကီးကတိုင္တာမို႔ အျပစ္မရွိလို႔ မရဘူးတဲ့ ရေအာင္အျပစ္ရွာတဲ့ ဒါနဲ႔ ျပန္စစ္ေရာ အဲတင္ မဆိုင္ဘဲ ၀င္ၾကည့္မိတဲ့ medicine team က MSc student က ရင္ဘတ္ကို နၾကပ္နဲ႔ မေထာက္ဘူးဆိုတာ စစ္ေဆးေပၚေပါက္ေရာ ဟုတ္ပဟ အျပစ္ေတာ့ေတြ႔ျပီေပါ့။ ကဲ အျပစ္ေပးေစ။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ အဲဆရာေလးက ၀န္ၾကီးသားတဲ့ ဘယ္ရမလဲ ဒါဆို သူ႔အျပစ္ေပးမရ သူ႔ဆရာ တာ၀န္ခံ သမားေတာ္ၾကီးကိုခ်။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ။ သူက သမၼတ သမက္တဲ့။

ကဲ ဒါျဖင့္ ၾကားထဲက အဲေန႔မွာ တာ၀န္ေတာင္မက်တဲ့ 1st assistant assistant lecturer ကို အျပစ္ေပးေစ။ အဲနဲ႔ဘဲ အဲလူေခၚ အျပစ္ေပးမယ္ေပါ့။ increment ႏွစ္တိုးလစာ ၃ႏွစ္ျဖတ္ေစ။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ။ အဲဆရာက လုပ္သက္ၾကီး ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ increment က ဘားဆံုးေနျပီ။ အဲနဲ႔ အို အျပစ္မရရေအာင္ေပးဆိုေတာ့ နိုင္ငံျခားကို ပညာေတာ္သင္သြားခြင့္ ပိတ္ေစ။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ အဲဆရာက ခုလို assistant lecturer မွာတစ္ေနတာ ယူေကကို MRCP လႊတ္ရာမွာ စာေမးပြဲ က်က်ေနလို႔(၆ခါထက္ပိုေျဖမရပါ)။ ျပန္လာတာ ၁၀ႏွစ္ကေတာ့ဘူးတဲ့။ အဲနဲ႔ ကဲ တတ္နိုင္ပါဘူး ဆိုျပီး ကိုယ့္ဆရာၾကီး ျပန္ေခၚေရာ။

ကဲ ဆရာသမား ခင္ဗ်ားကိုု အျပစ္ကေတာ့ ေပးကိုေပးရမယ္။ ဘယ္လိ္ု အျပစ္လိုခ်င္လဲ ေျပာပါ ဆိုေတာ့။ ဆရာက ကၽြန္ေတာ္ပင္စင္လဲနီးပါျပီ အျပစ္နဲ႔ နယ္ေျပာင္းဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့ ေမြးရပ္ေျမဘဲ ျပန္ပို ့ၾကပါဗ်ာဆိုျပီး လုပ္ရေရာ။ အဲနဲ႔ဘဲ ဆရာၾကီးေတြလဲ ဆယ္တက်ပ္က်ျပီး အဲ trauma team ၾကီးလဲ ပ်က္ကေရာ ေဟာေဟာ။

(၂)


အဲနဲ႔ ၁၉၈၀ေလာက္က သတင္းစာေတြထဲ ေခါင္းစည္းစာလံုးမဲၾကီးေတြနဲ႔ လာပါျပီ ဗမာဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား ေအာင္ျမင္မွဳ။ ေျချပတ္ လက္ျပတ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာဆက္ေပး။ ေလဒအိုၾကီးကေတာင္ ေအာ္လိုက္ေသး။ အဲနဲ႔ အဲနဲ႔ အဲနဲ႔ ဘယ္နွယ့္ ေနာက္ထပ္ ဘာသံမွမၾကားရေတာ့ပါလား။ ဟုတ္ကဲ့ မၾကားဆို အျဖစ္က မႏွစ္ကနဲ႔ မတူပါခညာ။ ဆရာၾကီးေတြ ခမ်ာ လုပ္ခ်င္တာဘဲသိေတာ့ microsurgery အတြက္ လိုတဲ့ ကရိယာေလးေတြ အိပ္စိုက္၀ယ္ျပီး စလုပ္တာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ၾကာေတာ့လဲ စိုက္ရပါမ်ားေတာ့ အိမ္က မိန္းမက ေျခေဆာင့္ေရာ။

"ဒီမွာ ကိုဟ၀ွာ ရွင့္ဟာၾကီးက အခ်ိန္မရွိလဲေခၚ က်ဳပ္အခ်ိန္လဲ ရွင္ထထေျပးရ က်ဳပ္လဲ တန္းလန္းျဖစ္ ခုတခါ အိပ္စိုက္ျပီး ဟိုဒင္းဒီဒင္း၀ယ္ရဆို က်ဳပ္မေအ့အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္" ျဖစ္ေရာ

အဲနဲ႔ ကဲေလ လုပ္လဲ လုပ္ခ်င္ဆိုေတာ့ လူနာလာေတာ့ ညွိေရာ။

"ဒီမွာ ကိုဟ၀ွာ ခင္ဗ်ား အေခ်ာင္းၾကီး (လက္ေခ်ာင္းေျပာတာေနာ္)ကို ျပန္ဆက္ေပးမယ္ ဒါေပမဲ ့ 6/0 prelene ေလးေတာ့ ၀ယ္ေပး" ဆိုျပီး ညွိေရာ

အဲတင္ ကိုေရႊလူနာက တိုင္ပါေလေရာ "ဆရာ၀န္က က်ဳပ္ကို ပိုက္ဆံေတာင္းပါတယ္။ မရ က်ဳပ္ဟာၾကီး ျဖတ္မယ္ျခိမ္းေခ်ာက္ပါတယ္" နဲ႔

ဆရာၾကီးခမ်ာ ဟိုေျဖရွင္းရ ဒီေျဖရွင္းရနဲ႔။ အိမ္က မိန္းမ အဲေတာ့ ဘီဒိုအာဏာေရာ ေၾကာင္အိမ္အာဏာပါ သံုးေရာ

"ရွင့္ဟာၾကီးေတြ ဆက္မလား က်ဳပ္ျဖတ္မလား" ဆိုေတာ့ အဲနဲ႔ အဲနဲ႔။

(၃)


မထူးေတာ့ဘူးေနာ္ ေဖၚလက္စနဲ႔ ဆက္ေဖၚေတာ့မယ္။

၁၉၈၅ ေလာက္မွာ ဗမာျပည္ကို အေမရိကက board certified thoracic surgeon တေယာက္ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အေမရိကနဲ႔ ယူရုတ္မွာေတာင္ ရွားပါလွတဲ့ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္တေယာက္ပါ။ သူခမ်ာ အားကိုးမာန္တက္နဲ႔ unit ၾကီး စေထာင္ေရာ။

အဲမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ မလုပ္နိုင္ေသးတဲ့ decortication surgery အပါအ၀င္ အစာမ်ိဳျပြန္ကင္ဆာ၊ အဆုတ္ကင္ဆာ မ်ိဳးစံု ကုေပးနိုင္ခဲ့တယ္။

ကုရံုကုလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုသမွွ်ကို card index system နဲ႔ မွတ္တမ္းေတြ ထားခဲ့တယ္။ ဌာနမွာလဲ FRCS ၂ေယာက္၊ M Med Sc တေယာက္ ေသြးသစ္အေနနဲ႔ ေမြးခဲ့တယ္။

အဲလို ဌာနၾကီး တိုးတက္ေနတုန္းမွာ။ တေန႔ေသာအခါမွာေပါ့ဗ်ာ။

အလုပ္လုပ္ေကာင္းေနတုန္း ဖုန္းထိုင္း အုန္းခြမ္းဆိုတဲ့ အသံေတြၾကားလိုက္ရလို ့ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။
Nissan ၃တန္ကား ၂စီးေဆးရံုၾကီးထဲ ေမာင္း၀င္လာျပီး ေဗ်ာက္ေဖါက္တာပါတဲ့။

အဲနဲ႔ အဲဆရာေတြ ေဗ်ာက္ေဖါက္ျပီး ျပန္အထြက္မွာ ေဘးနားရပ္ကြက္က အပိုင္ေကာင္စီ ၂ေယာက္က ေဗ်ာက္ဆရာေတြကို ဘာကူညီရမလဲလို႔ ေျပးေမးၾကဆိုကိုး။

အဲမွာ တိုက္ပံုးကိုယ္စီနဲ႔ ေကာင္စီဆရာေတြကို ေဗ်ာက္ဆရာေတြက က်ည္စားလိုက္တာ တေယာက္ကေတာ့ ပြဲခ်င္းျပီးသကိုး။
ေနာက္တေယာက္ကိုေတာ့ လည္ပင္းကို မနာမက်င္ေလးနင္းျပီး အခၽြန္ေလး ၁၁လက္မနဲ႔ ေထာက္ျပီး ေမးသတဲ့

"ေဟ့ေကာင္ မင္းဆရာ၀န္မဟုတ္လား ေသေပေတာ့" တဲ့

အဲတင္ ခုန ဆရာေလးက "ဟုတ္ပါဘူးခညာ။ အေနာ္ေကာင္စီပါ" ဆိုေတာ့

"ေၾသာ္ ေဆာရီးပါကြာ" တဲ့

"ငါက ဆရာ၀န္မွတ္လို ့ 7.62 နဲ ့ က်ည္စားလိုက္တာပါ" တဲ့။

အဲနဲ႔ ကားေပၚမတင္ သူတို႔ က်ည္စားလိုက္တဲ့ ရင္ဘတ္ေပါက္ေနတာၾကီးနဲ ့ ေဆးရံုၾကီးေရွ ့ကန္ခ်ထားခဲ့ကိုး။
အဲနဲ႔ ရင္ဘတ္ေပါက္ဆိုေတာ့ ခုန ဆရာၾကီးနဲ႔ သူ ့လက္ေထာက္ M Med Sc က ဆင္းလာေရာ။

မ်က္ေစ့ထဲ ျမင္ၾကည့္ေနာ္

လူနာၾကီးက ခုတင္ေပၚမွာ
သူ႔ေဘးမွာ ဆရာၾကီး ျပတင္းေပါက္ မ်က္နွာမူလို႔
ျပတင္းေပါက္ေက်ာေပးလ်က္က သူ႔လက္ေထာက္
လူနာ ေခါင္းရင္းစားပြဲေပၚမွာ ထိုင္ေနတာက ခု professor လုပ္ေနတဲ့ မင္းသား၀င္းဦးနဲ႔ မ်က္နွာနဲ႔ အရပ္အေမာင္းကလြဲ အကုန္တူတဲ့ ဆရာတေယာက္
အဲနဲ႔ ၾကည့္ေနတန္းရွိေသး
ေဘးနားက ျပတင္းေပါက္ေပၚကို အစိမ္းေရာင္ ပုတ္သင္ညိဳေလးတေကာင္ တက္လာေရာ။
တက္လာျပီးတဲ ့ေနာက္ ျပတင္းေဘာင္ေပၚ က်ိဳက္ထီးရိုးက ၀ါးေသနတ္ တင္ျပီး ေဒါက္ၾကီးပါေထာက္ျပီး ေအာ္ပါေလေရာ

"ေဟ့ေကာင္ေတြေမွာက္" တဲ့

အဲနဲ႔ ဆရာၾကီးနဲ႔ သူ့လက္ေထာက္ခမ်ာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေလးေမွာက္လို႔။ (သူ႔လက္ေထာက္က ခုန က်ိဳက္ထီးရိုးၾကီး အ၀နဲ႔ ဖင္တည့္တည့္ေပးလို႔)
ဆရာ၀င္းဦးက စားပြဲခံုေအာက္မွာ ပက္လက္။
အဲဆရာေလးက ျပတင္းေပၚကေနေအာ္ပါေလေရာ

"ဒီမွာဆရာ၀န္ေတြဗ် အမ်ားၾကီးဘဲ" တဲ့

"အေနာ္ ကုတ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္" တဲ့

အဲတင္ေအာက္ကေန တသံက "ေအးကြ ခ်သာခ်တဲ့"။ ေနာက္တသံက "ေဟ့ေကာင္ေသာက္ရမ္းမလုပ္နဲ႔တဲ့"

ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အေပၚက ခ်ိန္ထားရတဲ့လူလဲ ျငီးေငြ႔လာ။
ဆရာၾကီးက ေလးဘက္ေလးကုန္းျပီး အဲအခန္းထဲက လစ္လာရေရာ
ရံုးခန္းထဲလဲ ျပန္ေရာက္ေရာ ဆရာၾကီးလဲ ထြက္စာေလး ကမန္းကတန္းေကာက္ေရးျပီး ျပန္လစ္သြားေရာ
အဲနဲ႔ အဲနဲ႔


Related Posts :



8 comments:

Unknown said...

ဟူး
က်ေနာ္လည္း ေအာက္မွာ ဖတ္လာတာ။ ေတာ္ျပီ။ ဘီယာပဲ သြားေသာက္ေတာ့မယ္။ လုိက္မလား။

Luvs Golden Land said...

ကြ်န္ေတာ္လည္း စာေမးပြဲၾကားက အစ္ကုိတုိ.နဲ. ဝင္ေဆြးေနြးမိတာ.. ေမွာက္ေအာင္ေသာက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာၿပီ..

tint said...

YY ရ
စာတအုပ္ညႊန္းရအံုးမယ္သိလား
ျမိဳ ့မဆရာဟိန္ ေရးခဲ့တဲ ့ကၽြန္ုပ္ႏွင့္မိုက္ကယ္ေကာလင္းတဲ ့
ေနာက္ တခုက ဆရာအီၾကာေကြးထင္တာဘဲ
မုဒုလကၡဏဇာတ္ကိုျပန္ျပင္ေရးတာ
ပထမစာကေလးက မိုက္ကယ္ေကာလင္းတို ့အိုင္ယာလန္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေတာ့ ေတာက လူငယ္ေလးတေယာက္တက္လာတယ္တဲ ့
ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ သူသာ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ ရရင္ တေန ့တနပ္ဘဲစားရစားရတဲ ့
အဲ သူ ့ကံေလးကေကာင္းခ်င္ေတာ့ ညလဲေရာက္ေရာ ပုလိပ္က ၀င္စီးတာ သူ ပါသြားပါေလေရာ
အဲကေန တညအိပ္ျပီးလဲလြတ္လာေရာ ေတာျပန္ေျပးတာ ပရိတ္ရည္ပုလင္းေလးေတာင္က်န္ခဲ့ေသး
ဆရာအီၾကာေကြးေရးတာေလးကေတာ့ မုဒုလကၡဏ မိဘုရားစြဲမိတဲ ့ ရေသ့ကို မိဘုရားၾကီးက အိမ္ေထာင္ျပဳျပီး တေန ့တေန ့ သမဆိုင္ေျပး ဆန္ထုတ္ ၊ ဆီေမွာင္ခို၀ယ္ တဲေလးမိုးဘို ့ ဓနိရွာ ။ ေတာခိုင္းေတာင္ခိုင္း နဲ ့ ရေသ့ထြက္လဲ ရေသ့ျပန္၀တ္ေရာ ။
လူဆိုတာတဲ ့ (ဆရာရန္ကုန္ဘေဆြေျပာတာပါ ) ေသမယ္ဆိုတာကို မသိဘဲ စြတ္လုပ္ရင္ လူမိုက္တဲ ့ ။
ေသမယ္ဆိုတာသိသိၾကီးနဲ ့ ငါ့တာ၀န္ေလးေတာ့ေက်ေအာင္လုပ္ရမွာဘဲဆိုျပီးေၾကာက္ေၾကာက္နဲ ့ လုပ္ရဲမွ လူလိမၼာတဲ ့ ။

Unknown said...

ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ၾကားတုိင္းၾကားတုိင္း တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားသတဲ့။ အင္း စစ္သည္ေတာ္ေကာင္း ဆုိတာ စစ္ပြဲရွိမွ တပ္ထဲ၀င္ရသကုိး။ ရန္ကုန္ဘေဆြတုိ႔ ေျပာပါတယ္။

Luvs Golden Land said...

အဲလုိ တာဝန္ေလးေက်(ေစ)ခ်င္တာပါဗ်ာ..

tint said...

ရွိပါတယ္ yy ရယ္
ခုလဲရွိေနပါေသးတယ္
ကိုသိေနတဲ ့သူေတြကို ေရးျပဘို ့က ဟိုဘက္မွာေျပာခဲ့သလို
သူတို ့မွာ သူမ်ားလက္ခုတ္ထဲက အီးအီးဘ၀နဲ ့ေလ
ခု နမူနာေလး ၃ခုေရးဘို ့ေတာင္ အဲထဲပါတဲ ့သူေတြ ေသပလား
မေသေတာင္ လြတ္ရာကၽြတ္ရာေရာက္ပလားနဲ ့ ကိုယ့္မွာ မ်က္လံုးျပဴးလွ်ာထြက္ေမးရတာ
ကိုအတြင္းသိ တကယ္လဲ ေရးသင့္တဲ ့ လူအေၾကာင္းကို လံုး၀ မထိရဲတာၾကည့္ေလ
(အမွန္ေတာ ့ကိုယ္စိတ္ေပ်ာ့တယ္ဘဲေျပာေျပာ မေန ့က ေရးမယ္လို ့စိတ္ထဲက စာစီလိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်လာတာလဲပါတယ္ ။ )

Luvs Golden Land said...

အားမွ ကုိတင္.ဆီက စာအုပ္စာရင္း လွမ္းေတာင္းဦးမယ္.. ကြ်န္ေတာ္ မဖတ္ဖူးေသးတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ.. ခုေတာ. ေက်ာင္းစာပဲ ဖိလုပ္လုိက္ဦးမယ္.. ကြ်န္ေတာ္လဲ မ်က္ရည္က်ရအၾကိမ္မနည္းေတာ.ပါဘူးဗ်ာ.. ပုိသိလာေလ ပုိမခ်င္.မရဲၿဖစ္လာေလပဲ.. Ignorance is Bliss ဆုိကုိး .. ေရႊၿပည္ၾကီး ၿပန္ေရာက္မွ ကုိတင္. စာအုပ္စာရင္း အၿပီးရွင္းေတာ.မယ္.

Nge Naing said...

ဆရာတင္ထားတဲ့ ဒီပို႔စ္ေလးက အေၾကာင္းအရာက သိပ္ေကာင္းေပမဲ့ တင္ျပပံုက ဟာသလိုလို ေစာင္းေျပာသလိုလို တင္ျပထားေတာ့ တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာအေပၚမွာ စာဖတ္သူရဲ့ အာရံုစူးစိုက္မႈ စိတ္၀င္စားမႈ နည္းနည္း ေလွ်ာ့သြးားႏုိင္တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဒီလို တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေရးပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ တင္ရင္ Serious Tone ေလးနဲ႔ ေရးရင္ေတာ့ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။