Showing posts with label History. Show all posts
Showing posts with label History. Show all posts

Saturday, December 19, 2009

အဘိုးအို အေဖလိုေကာင္းပါမွ

ေၾသာ္ ေဟမာ ေဟမာ
(တကယ္ရီခ်င္တာပါ မေဟမာ ရန္စတာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ)
ေၾကာ္ျငာေကာင္းတာနဲ႔ ၂ ပို႔စ္ေတာင္ ေရးျဖစ္သဗ်ာ။
သို႔ေသာ္လဲ အဲတဲ့ ပထမပို႔စ္မွာ လူနာကို ခ်စ္သူလို သေဘာထားရင္ ဘာျဖစ္လဲဆိုတာကို အခု ျဖစ္ေနတဲ့ အမွဳေလး ၃ ခုနဲ႔ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေရးျပမိတာ။
ခ်စ္လွစြာေသာ ကိုယ့္ရဲ႕ဆရာကို ျပမိေတာ့ ...

"ညီေလး ညီေလး မင္းဟာၾကီးက လက္ရွိ ဗမာျပည္ၾကီးကို သေရာ္တာလားကြာ" တဲ့

"မွတ္ထား" တဲ့

"ဖ်က္ပလိုက္ မင္းပို႔စ္ကို" တဲ့

အဲနဲ႔ဘဲ တပို႔စ္ဘဲက်န္ပါတယ္ခညာ။

အဲနဲ႔ ဘဲ လူနာကို အေဖလို သေဘာထားကုရင္ ဘာျဖစ္လဲဆိုတာ ဇာတ္ေၾကာင္းေလးလွန္ရပါေတာ့မယ္။

အခ်ိန္သည္ကားဆိုရင္ ၃ နဲ႕ ၄ မွာ ဆရာ ××× ရင္ေခါင္းခြဲစိတ္ကုဌာန ထူေထာင္ျပီးခ်ိန္။
ဆရာၾကီး ××× မေသေသးခ်ိန္ေပတည္း။

ထိုအခါတြင္ လူၾကီးတေယာက္တြင္ Ca E ျဖစ္ပါသည္။
ထိုလူၾကီးကား သူ႔ေခတ္တြင္ အေကာင္တေကာင္ေပတည္း။
သားသမီးမ်ားလဲ ေတာ္ရွာပါသည္။ သားသမီး ၅ေယာက္ ၆ေယာက္သည္ အားလံုး ဆရာ၀န္မ်ား ျဖစ္သည္သာမက ယူလိုက္သည္မွာလဲ ဆရာ၀န္ အင္ဒံုနီယာေတြခ်ည္းပင္။

ထိုေရာအခါ ျပသနာျဖစ္ပါျပီ။
ခြဲခန္းတြင္ သားတေယာက္က အပ္ထားေသာ ဆရာ ××× လက္ေဆးေနခိုက္ ဆရာၾကီး ××× သည္ သမီးတေယာက္က ပင့္လို႔ ့ၾကြလာေလျပီ။ တဖန္တံု သားမက္ေတာ္က ပင့္ေသာ ဆရာၾကီး ေနာက္တေယာက္လဲ ခြဲခန္းထဲ ေရာက္လာေလသတတ္။

ယင္းႏွင့္ဘဲ မင္းလုပ္ပါ။ ငါလုပ္ပါႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ၀ါအၾကီးဆံုး ဆရာၾကီးတေယာက္ ခြဲမိပါေလတည္း။

Ca E ကိုခြဲရာတြင္ကား လက္တို႔သည္ အျမဲေသြးေနရေပသည္ (ယခုအခါ ယူေကတြင္ တႏွစ္ကို လူ ၂၀ ထက္ေလ်ာ့ခြဲေသာ ဆာဂ်င္သည္ ေနာက္ႏွစ္မွစျပီး လုပ္ခြင့္မရွိေတာ့ေပ။) ခ်ဳပ္ရေသာ္ ထိုလူနာသည္ ေနာက္ေန႔တြင္ Anastomosis leakage ရေလသတည္း။

ထိုအခါတြင္ ပြဲေတာ္ၾကီး စေလျပီ။
သမီးက ပင့္လာေသာ သမားေတာ္ၾကီး ×××
သားက ပင့္လာေသာ ဆရာၾကီး ×××
သားမက္က ပင့္လာေသာ ဆရာၾကီး ××× စုစုေပါင္း ဆရာၾကီး ၆ေယာက္ ၾကည့္ေလသတည္း။

ဆရာၾကီး (၂)။ ။ ေဟ့ ေကာင္ေလးလာစမ္း

လက္ေထာက္ဆရာ၀န္။ ။ ခညာ ဆရာ

ဆရာၾကီး (၂)။ ။ ဒီေကာင္ ဆရာၾကီး(၁)က ငါ့လူနာမွတ္တမ္းထဲ ဘာလို႔ေရးရတာလဲကြ။ ေျပာလိုက္ ငါ့ လူနာလို႔

(ဆရာၾကီး ၁ ေရးသည္ကို ဖ်က္ေစ )

ဆရာၾကီး (၁)။ ။ ေဟ့ေကာင္ေလး လာစမ္း ငါ့ လူနာ မွတ္တမ္းကို ဘယ္ေကာင္ဖ်က္လဲကြ

လက္ေထာက္ဆရာ၀န္။ ။ ဆရာၾကီး (၂) ပါခညာ

ဆရာႀကီး (၁)။ ။ အံမာ ရာရာစစ ငါ့လူနာကို

(ဆရာၾကီး ၂ေရးသည္မ်ားကို ဖ်က္ေစ)

ထိုႏွင့္ပင္ ဆရာ၀န္ေလးခမ်ာ လူနာမွတ္တမ္း ၆ခု လုပ္ရေလေတာ့သည္။
လူနာလဲ ကုထံုး ၆ မ်ိဳး ဆရာၾကီး ၆ ေယာက္ကုသည္ႏွင့္ အသက္ေပ်ာက္ေလသတည္း။
(အမွန္ေတာ့ ဘယ္လိုဘဲ ကုကုပါဗ်ာ ။ Ca E anastomosis leak ဆိုၾကြတာပါဘဲ)

ကဲ မေဟမာေရ ဂ်ပန္က ခုထိ နာမည္ေက်ာ္ အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ဆရာ၀န္ၾကီးဆိုလို႔ ေလးေတာ့ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ သာ၀ကၾကီးမ်ား စကားကလြဲရင္ က်န္တဲ့သူ စကားေတာ့ လက္ေတြ႔ လုပ္ေနရတာနဲ႔ မကိုက္ရင္ မကိုက္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာရမွာဘဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဘိုးဆရာ ဦးျပည္သိမ္းၾကီး စကားရွိတယ္ "ေဟ့ ... ဘယ္သိုင္းဆရာက ျပတဲ့နည္း ျဖစ္ျဖစ္ လက္ေတြ႔ခ်ၾကည့္။ ရန္သူလဲျပီး ကိုယ္မကြဲမွ နည္းမွန္ကြ" တဲ့။

PS ငယ္နိုင္ရ ဒီစာေရးေတာ့ မင္းေျပာဘူးတာနဲ႔ ကိုယ္သတိထားျပီး မရီမိေအာင္ အတည္ေရးတာဘဲ။ မရပါဘူး။ ကိုယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္ဟာ အဘိဓမၼာသေဘာအရ ေသာမနႆသေႏၵထင္တယ္။ ဘာဘဲသတိရရ ရီစရာဘဲ သတိရေနေတာ့တာဘဲ။

PPS မေဟမာ ဒီစာတင္လို႔ မခင္ဘူး မထင္ပါနဲ႔။ ေဟမာဆိုတဲ့ နာမည္ ျမင္ထဲက ခင္ပါတယ္။ ငယ္ထဲက ေဟမာဆိုတဲ့ နာမည္ကို နိမိတ္ပံုေလးနဲ႔ကို မွတ္မိေနတာ။ :P


××× ဘေလာက္ အင္ဒမင္၏ ျဖည့္စြက္ခ်က္ ×××

ခက္ဆစ္။


၃ နဲ႔ ၄ = ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီး လူနာေဆာင္ (၃) ႏွင့္ (၄)
Ca E = Cancer Esophagus (လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာ)
Anastomosis leakage = ျပန္ဆက္ခ်ဳပ္ရိုး မလံုျခင္း

Read More...

Tuesday, December 8, 2009

just a few samples

(မေရးေတာ့ဘူး ေနတာပါဘဲ။ zambizi က မင္းတို႔ ေကာင္ေတြ နိုင္ငံတကာအဆင့္မီ ဘာေတြလုပ္ဘူးလဲ ေမးတာနဲ႔။ လုပ္ဘူးတာထဲက ထဲထဲ၀င္၀င္ သိတာေလး ေရးျပတာပါ။)

(၁)


ေျပာရရင္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာ trauma unit မရွိတာဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေလး ေျပာရမွာဘဲ။

တခ်ိန္က ေဆးရံုၾကီးမွာ တာ၀န္ခံဆရာ၀န္ၾကီးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ညီညြတ္ျပီး လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ရွိတဲ့ အခ်ိန္တခ်ိန္မွာ trauma multidisciplinary team ဆိုျပီး ဖြဲ ့ ဘူးတယ္ေလ။ အေထြေထြ ခြဲစိတ္၊ ရင္ေခါင္းခြဲစိတ္ နဲ႔ အရိုးကုတို႔ ပါျပီး ေမ့ေဆးဆရာ၀န္ၾကီးက ဦးေဆာင္ပါ။ သူတို႔စုထိုင္တာက ေဆးရံုၾကီး အေရးေပၚေဘးနားက အခန္းေလးမွာ။

အဲ တေန႔က်ေတာ့ လူၾကီးသားတေယာက္ ကားတိုက္ပါေရာ။ ဒီတင္ ခုနအဖြဲ႔ အသစ္စက္စက္က ၀ိုင္းၾကည့္ၾကေရာ အဲနဲ႔ အားမရလို႔ အေရးေပၚက medicine team က တေယာက္ပါ လာၾကည့္ေသး ပြဲေတာ္ၾကီးေပါ့။ လူနာက တေယာက္။ ၀ိုင္းၾကည့္တဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးက ၅ေယာက္မက။ (အမွန္ကေတာ့ လူၾကီးသားမွန္းသိလုိ႔ ဟုတ္ဘူး။ အဖြဲ႔ ေလးက အသစ္ဆိုေတာ့ အသစ္ဆို စမ္းခ်င္တဲ့ လူ ့သဘာ၀ကိုး) အဲတင္ ခုန လူၾကီးက သူ႔သား ေဆးရံုၾကီးေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ ဖုန္းဆက္ေရာ။ 5 and 6 ကို။ ဟိုက မသိဘူးျဖစ္ေနေရာ။ ဘယ္သိမလဲ ငနဲသားက အဲအခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ ၾကားထဲမွာ နားရြက္ေတာင္မခတ္နိုင္ဘူး ေအာက္ထပ္မွာေလ။

အဲတင္ လူၾကီးေဒါေဖါင္းေရာ ။ ငါ့ကဲ့သို႔ေသာ ဆင္ထက္ၾကီးတဲ့ ဟာၾကီးရဲ႕သားကို ေဆးရံုၾကီးက ပစ္ထားတယ္ေပါ့။ ဒီတင္ တိုင္ေရာ။ တိုင္ေတာ့ လူၾကီးက တိုင္တာကလား DEPE ၀င္ေစ စစ္ေရာ။ စစ္ေတာ့ ငနဲသားရထားတဲ့ treatment က အဲအခ်ိန္ ဗမာျပည္ ဘယ္သူမွ မၾကားဘူးေသးတဲ့ ဂရုစိုက္မွဳမ်ိဳးေလး။ အျပစ္မရွိပါခင္ဗ်ားေပါ့။ ရဘူးတဲ့။ လူၾကီးကတိုင္တာမို႔ အျပစ္မရွိလို႔ မရဘူးတဲ့ ရေအာင္အျပစ္ရွာတဲ့ ဒါနဲ႔ ျပန္စစ္ေရာ အဲတင္ မဆိုင္ဘဲ ၀င္ၾကည့္မိတဲ့ medicine team က MSc student က ရင္ဘတ္ကို နၾကပ္နဲ႔ မေထာက္ဘူးဆိုတာ စစ္ေဆးေပၚေပါက္ေရာ ဟုတ္ပဟ အျပစ္ေတာ့ေတြ႔ျပီေပါ့။ ကဲ အျပစ္ေပးေစ။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ အဲဆရာေလးက ၀န္ၾကီးသားတဲ့ ဘယ္ရမလဲ ဒါဆို သူ႔အျပစ္ေပးမရ သူ႔ဆရာ တာ၀န္ခံ သမားေတာ္ၾကီးကိုခ်။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ။ သူက သမၼတ သမက္တဲ့။

ကဲ ဒါျဖင့္ ၾကားထဲက အဲေန႔မွာ တာ၀န္ေတာင္မက်တဲ့ 1st assistant assistant lecturer ကို အျပစ္ေပးေစ။ အဲနဲ႔ဘဲ အဲလူေခၚ အျပစ္ေပးမယ္ေပါ့။ increment ႏွစ္တိုးလစာ ၃ႏွစ္ျဖတ္ေစ။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ။ အဲဆရာက လုပ္သက္ၾကီး ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ increment က ဘားဆံုးေနျပီ။ အဲနဲ႔ အို အျပစ္မရရေအာင္ေပးဆိုေတာ့ နိုင္ငံျခားကို ပညာေတာ္သင္သြားခြင့္ ပိတ္ေစ။ အဲ မရဘူးတဲ့ခညာ အဲဆရာက ခုလို assistant lecturer မွာတစ္ေနတာ ယူေကကို MRCP လႊတ္ရာမွာ စာေမးပြဲ က်က်ေနလို႔(၆ခါထက္ပိုေျဖမရပါ)။ ျပန္လာတာ ၁၀ႏွစ္ကေတာ့ဘူးတဲ့။ အဲနဲ႔ ကဲ တတ္နိုင္ပါဘူး ဆိုျပီး ကိုယ့္ဆရာၾကီး ျပန္ေခၚေရာ။

ကဲ ဆရာသမား ခင္ဗ်ားကိုု အျပစ္ကေတာ့ ေပးကိုေပးရမယ္။ ဘယ္လိ္ု အျပစ္လိုခ်င္လဲ ေျပာပါ ဆိုေတာ့။ ဆရာက ကၽြန္ေတာ္ပင္စင္လဲနီးပါျပီ အျပစ္နဲ႔ နယ္ေျပာင္းဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့ ေမြးရပ္ေျမဘဲ ျပန္ပို ့ၾကပါဗ်ာဆိုျပီး လုပ္ရေရာ။ အဲနဲ႔ဘဲ ဆရာၾကီးေတြလဲ ဆယ္တက်ပ္က်ျပီး အဲ trauma team ၾကီးလဲ ပ်က္ကေရာ ေဟာေဟာ။

(၂)


အဲနဲ႔ ၁၉၈၀ေလာက္က သတင္းစာေတြထဲ ေခါင္းစည္းစာလံုးမဲၾကီးေတြနဲ႔ လာပါျပီ ဗမာဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား ေအာင္ျမင္မွဳ။ ေျချပတ္ လက္ျပတ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာဆက္ေပး။ ေလဒအိုၾကီးကေတာင္ ေအာ္လိုက္ေသး။ အဲနဲ႔ အဲနဲ႔ အဲနဲ႔ ဘယ္နွယ့္ ေနာက္ထပ္ ဘာသံမွမၾကားရေတာ့ပါလား။ ဟုတ္ကဲ့ မၾကားဆို အျဖစ္က မႏွစ္ကနဲ႔ မတူပါခညာ။ ဆရာၾကီးေတြ ခမ်ာ လုပ္ခ်င္တာဘဲသိေတာ့ microsurgery အတြက္ လိုတဲ့ ကရိယာေလးေတြ အိပ္စိုက္၀ယ္ျပီး စလုပ္တာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ၾကာေတာ့လဲ စိုက္ရပါမ်ားေတာ့ အိမ္က မိန္းမက ေျခေဆာင့္ေရာ။

"ဒီမွာ ကိုဟ၀ွာ ရွင့္ဟာၾကီးက အခ်ိန္မရွိလဲေခၚ က်ဳပ္အခ်ိန္လဲ ရွင္ထထေျပးရ က်ဳပ္လဲ တန္းလန္းျဖစ္ ခုတခါ အိပ္စိုက္ျပီး ဟိုဒင္းဒီဒင္း၀ယ္ရဆို က်ဳပ္မေအ့အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္" ျဖစ္ေရာ

အဲနဲ႔ ကဲေလ လုပ္လဲ လုပ္ခ်င္ဆိုေတာ့ လူနာလာေတာ့ ညွိေရာ။

"ဒီမွာ ကိုဟ၀ွာ ခင္ဗ်ား အေခ်ာင္းၾကီး (လက္ေခ်ာင္းေျပာတာေနာ္)ကို ျပန္ဆက္ေပးမယ္ ဒါေပမဲ ့ 6/0 prelene ေလးေတာ့ ၀ယ္ေပး" ဆိုျပီး ညွိေရာ

အဲတင္ ကိုေရႊလူနာက တိုင္ပါေလေရာ "ဆရာ၀န္က က်ဳပ္ကို ပိုက္ဆံေတာင္းပါတယ္။ မရ က်ဳပ္ဟာၾကီး ျဖတ္မယ္ျခိမ္းေခ်ာက္ပါတယ္" နဲ႔

ဆရာၾကီးခမ်ာ ဟိုေျဖရွင္းရ ဒီေျဖရွင္းရနဲ႔။ အိမ္က မိန္းမ အဲေတာ့ ဘီဒိုအာဏာေရာ ေၾကာင္အိမ္အာဏာပါ သံုးေရာ

"ရွင့္ဟာၾကီးေတြ ဆက္မလား က်ဳပ္ျဖတ္မလား" ဆိုေတာ့ အဲနဲ႔ အဲနဲ႔။

(၃)


မထူးေတာ့ဘူးေနာ္ ေဖၚလက္စနဲ႔ ဆက္ေဖၚေတာ့မယ္။

၁၉၈၅ ေလာက္မွာ ဗမာျပည္ကို အေမရိကက board certified thoracic surgeon တေယာက္ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ အေမရိကနဲ႔ ယူရုတ္မွာေတာင္ ရွားပါလွတဲ့ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္တေယာက္ပါ။ သူခမ်ာ အားကိုးမာန္တက္နဲ႔ unit ၾကီး စေထာင္ေရာ။

အဲမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ မလုပ္နိုင္ေသးတဲ့ decortication surgery အပါအ၀င္ အစာမ်ိဳျပြန္ကင္ဆာ၊ အဆုတ္ကင္ဆာ မ်ိဳးစံု ကုေပးနိုင္ခဲ့တယ္။

ကုရံုကုလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုသမွွ်ကို card index system နဲ႔ မွတ္တမ္းေတြ ထားခဲ့တယ္။ ဌာနမွာလဲ FRCS ၂ေယာက္၊ M Med Sc တေယာက္ ေသြးသစ္အေနနဲ႔ ေမြးခဲ့တယ္။

အဲလို ဌာနၾကီး တိုးတက္ေနတုန္းမွာ။ တေန႔ေသာအခါမွာေပါ့ဗ်ာ။

အလုပ္လုပ္ေကာင္းေနတုန္း ဖုန္းထိုင္း အုန္းခြမ္းဆိုတဲ့ အသံေတြၾကားလိုက္ရလို ့ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။
Nissan ၃တန္ကား ၂စီးေဆးရံုၾကီးထဲ ေမာင္း၀င္လာျပီး ေဗ်ာက္ေဖါက္တာပါတဲ့။

အဲနဲ႔ အဲဆရာေတြ ေဗ်ာက္ေဖါက္ျပီး ျပန္အထြက္မွာ ေဘးနားရပ္ကြက္က အပိုင္ေကာင္စီ ၂ေယာက္က ေဗ်ာက္ဆရာေတြကို ဘာကူညီရမလဲလို႔ ေျပးေမးၾကဆိုကိုး။

အဲမွာ တိုက္ပံုးကိုယ္စီနဲ႔ ေကာင္စီဆရာေတြကို ေဗ်ာက္ဆရာေတြက က်ည္စားလိုက္တာ တေယာက္ကေတာ့ ပြဲခ်င္းျပီးသကိုး။
ေနာက္တေယာက္ကိုေတာ့ လည္ပင္းကို မနာမက်င္ေလးနင္းျပီး အခၽြန္ေလး ၁၁လက္မနဲ႔ ေထာက္ျပီး ေမးသတဲ့

"ေဟ့ေကာင္ မင္းဆရာ၀န္မဟုတ္လား ေသေပေတာ့" တဲ့

အဲတင္ ခုန ဆရာေလးက "ဟုတ္ပါဘူးခညာ။ အေနာ္ေကာင္စီပါ" ဆိုေတာ့

"ေၾသာ္ ေဆာရီးပါကြာ" တဲ့

"ငါက ဆရာ၀န္မွတ္လို ့ 7.62 နဲ ့ က်ည္စားလိုက္တာပါ" တဲ့။

အဲနဲ႔ ကားေပၚမတင္ သူတို႔ က်ည္စားလိုက္တဲ့ ရင္ဘတ္ေပါက္ေနတာၾကီးနဲ ့ ေဆးရံုၾကီးေရွ ့ကန္ခ်ထားခဲ့ကိုး။
အဲနဲ႔ ရင္ဘတ္ေပါက္ဆိုေတာ့ ခုန ဆရာၾကီးနဲ႔ သူ ့လက္ေထာက္ M Med Sc က ဆင္းလာေရာ။

မ်က္ေစ့ထဲ ျမင္ၾကည့္ေနာ္

လူနာၾကီးက ခုတင္ေပၚမွာ
သူ႔ေဘးမွာ ဆရာၾကီး ျပတင္းေပါက္ မ်က္နွာမူလို႔
ျပတင္းေပါက္ေက်ာေပးလ်က္က သူ႔လက္ေထာက္
လူနာ ေခါင္းရင္းစားပြဲေပၚမွာ ထိုင္ေနတာက ခု professor လုပ္ေနတဲ့ မင္းသား၀င္းဦးနဲ႔ မ်က္နွာနဲ႔ အရပ္အေမာင္းကလြဲ အကုန္တူတဲ့ ဆရာတေယာက္
အဲနဲ႔ ၾကည့္ေနတန္းရွိေသး
ေဘးနားက ျပတင္းေပါက္ေပၚကို အစိမ္းေရာင္ ပုတ္သင္ညိဳေလးတေကာင္ တက္လာေရာ။
တက္လာျပီးတဲ ့ေနာက္ ျပတင္းေဘာင္ေပၚ က်ိဳက္ထီးရိုးက ၀ါးေသနတ္ တင္ျပီး ေဒါက္ၾကီးပါေထာက္ျပီး ေအာ္ပါေလေရာ

"ေဟ့ေကာင္ေတြေမွာက္" တဲ့

အဲနဲ႔ ဆရာၾကီးနဲ႔ သူ့လက္ေထာက္ခမ်ာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေလးေမွာက္လို႔။ (သူ႔လက္ေထာက္က ခုန က်ိဳက္ထီးရိုးၾကီး အ၀နဲ႔ ဖင္တည့္တည့္ေပးလို႔)
ဆရာ၀င္းဦးက စားပြဲခံုေအာက္မွာ ပက္လက္။
အဲဆရာေလးက ျပတင္းေပၚကေနေအာ္ပါေလေရာ

"ဒီမွာဆရာ၀န္ေတြဗ် အမ်ားၾကီးဘဲ" တဲ့

"အေနာ္ ကုတ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္" တဲ့

အဲတင္ေအာက္ကေန တသံက "ေအးကြ ခ်သာခ်တဲ့"။ ေနာက္တသံက "ေဟ့ေကာင္ေသာက္ရမ္းမလုပ္နဲ႔တဲ့"

ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အေပၚက ခ်ိန္ထားရတဲ့လူလဲ ျငီးေငြ႔လာ။
ဆရာၾကီးက ေလးဘက္ေလးကုန္းျပီး အဲအခန္းထဲက လစ္လာရေရာ
ရံုးခန္းထဲလဲ ျပန္ေရာက္ေရာ ဆရာၾကီးလဲ ထြက္စာေလး ကမန္းကတန္းေကာက္ေရးျပီး ျပန္လစ္သြားေရာ
အဲနဲ႔ အဲနဲ႔

Read More...