အစိုးရ၏ တာ၀န္ကား ျပည္သူအားလံုး က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို ရရိွေရးျဖစ္ပါသည္။ ထည့္၀င္ေသာ အာမခံေၾကးအေပၚမူတည္ျပီး ထိုက္တန္ေသာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို ရရိွေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ လူနာတို႕၏ အခြင့္အေရး မဆံုးရွဳံးေစေရးႏွင့္ နစ္နာမႈမရိွေစေရးအတြက္လည္း ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္းကာ တည္ျမဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရပါသည္။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ျပည္သူတို႕၏ လံုျခံဳေရးအတြက္ တာ၀န္ယူရပါသည္။ ဗဟိုအစိုးရမွေန၍ လိုအပ္ေသာ ေဆးရံုႏွင့္ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းအေရအတြက္ ျပည့္မွီေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးရပါသည္။ လူစြမ္းအား အရင္းအျမစ္မ်ား အျပင္ လိုအပ္သည့္ စက္ပစၥည္းကိရိယာမ်ားကိုလည္း ေထာက္ပံ့ေပးရပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားက အာဏာအခ်ိဳ႕ကို ခဲြေ၀ကာ ထမ္းေဆာင္ေပးပါသည္။
ေဆးရံုမ်ား
ေဆးရုံအမ်ိဳးအစား ႏွစ္မ်ိဳးရိွပါသည္။
ျပည္သူပိုင္ေဆးရံုမ်ားသည္ ကုတင္အေရအတြက္ စုစုေပါင္း၏ ၆၆ ရာခိုင္ႏွဳန္းကို ပိုင္ဆိုင္ျပီး လူနာကုသမႈ၊ သင္ၾကားေရးႏွင့္ သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အဓိက လုပ္ေဆာင္ေပးပါသည္။ Private ေဆးရံုမ်ားက အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ၾကျပီး ခဲြစိတ္ကုသမႈမ်ားကို အဓိက လုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။ အစိုးရေဆးရုံမ်ားႏွင့္ Private ေဆးရံုမ်ားအၾကားတြင္ ၀န္ေဆာင္မႈအေရအေသြး ကြာျခားမႈနည္းပါးျပီး ျပင္သစ္ႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ ၁၀၀၀ ၌ ကုတင္ ၉ လံုးမွ် အခ်ိဳးအစားရိွပါသည္။
က်န္္းမာေရးပညာရွင္မ်ား
က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ဆရာ၀န္မ်ားသည္ private ႏွင့္ public ေဆးရံုႏွစ္ခုလံုးတြင္ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ဆရာ၀န္စုစုေပါင္း၏ ၃၆ ရာခိုင္ႏွဳန္းသည္ အစိုးရေဆးရံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ ထိုဆရာ၀န္တို႕သည္ ျပည္သူ႕၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္ၾကျပီး အစိုးရမွ လစာေပးထားရပါသည္။ သို႕ေသာ္ အစိုးရေဆးရံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ရသည္မွာ ခက္ခဲမွဳမ်ားရိွေသာေၾကာင့္ ၅၆ ရာခိုင္ႏွဳန္းေသာ ဆရာ၀န္တို႕သည္ private ေဆးရံုမ်ားတြင္သာ အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ ဆရာ၀န္မ်ား၏ စမ္းသပ္ခ ႏွင့္ ခဲြစိတ္ခ တို႕ကို ဆရာ၀န္မ်ားသမဂၢ (union) ႏွင့္ အာမခံအဖဲြ႕အစည္းမ်ားျငွိႏွိဳင္းကာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက သတ္မွတ္ေပးပါသည္။ ၉၇ ရာခိုင္ႏွဳန္းေသာ ဆရာ၀န္တို႕သည္ tariff reference ဟုေခၚသည့္ စမ္းသပ္ခသတ္မွတ္သည့္စနစ္ကို လိုက္နာၾကသည္။ ထိုစမ္းသပ္ခမွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးရိွဆရာ၀န္မ်ား ၏ ညီလာခံမွာ သတ္မွတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ထိုစနစ္ကို မလိုက္နာပါက ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္သည္ မိမိစမ္းသပ္ခမည္မွ်ယူသည္ကို ၾကိဳတင္၍ လူနာကို အသိေပးရပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ မိမိ၏ ကၽြမ္းက်င္မွဳႏွင့္ ဘဲြ႕အေပၚမူတည္ျပီး စမ္းသပ္ခကို တိုး၍ ယူလို႕ရပါသည္။ ဥပမာ - အထူးကုဆရာ၀န္မ်ား။ လူဦးေရ ၁၀၀၀ တြင္ ဆရာ၀န္ ၃.၃၇ ေယာက္ရိွပါသည္။
၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ စနစ္သစ္တစ္ခုကို ထြင္လိုက္ပါသည္။ စနစ္သစ္အရ လူနာတစ္ေယာက္သည္ ဆရာ၀န္ႏွင့္ ျပခ်င္ပါက အရင္ဦးစြာ အေထြေထြေရာဂါကုဆရာ၀န္ (GP) ျဖင့္ျပရပါမည္။ အဆိုပါ GP သည္ ေဆးကုသခြင့္လိုင္စင္ ရိွရမည္ျဖစ္ျပီး ျပင္သစ္အာမခံအဖဲြ႕အစည္းတြင္လည္း စာရင္းသြင္းထားသူျဖစ္ရပါမည္။ အကယ္၍ ထိုဆရာ၀န္ မအားပါက သို႕မဟုတ္ မရိွပါက လူနာသည္ အျခားဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ထံတြင္ ေျပာင္းလဲ၍ ျပသပိုင္ခြင့္ရိွသည္။ ထိုသို႕ေျပာင္းလဲသည့္အတြက္ အာမခံေၾကးကို ထိခုိက္မွဳမရိွေခ်။ ေျပာင္းလဲ၍ျပေသာ ဆရာ၀န္သည္လည္း အာမခံစနစ္တြင္ မွတ္ပံုတင္ထားသူျဖစ္ရပါမည္။ GP ဆရာ၀န္မွ လိုအပ္ပါက အထူူးကုထံသို႕ လူနာလဲြေပးရပါမည္။ အထူးကု မွလည္း လိုအပ္ေသာ ကုသမႈျပီးစီးပါက လူနာအား GP ဆရာ၀န္ထံသို႕ ျပန္လည္လႊဲေပးရပါမည္။ အထူးကု မွေန၍ လူနာကို တိုက္ရိုက္ၾကည့္ရွဳခြင့္ မရိွပါေခ်။ သို႕ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာ အထူးကုမ်ားအား ခၽြင္းခ်က္အေနျဖင့္ လူနာမ်ားအား တုိက္ရိုက္ၾကည့္ရွဳခြင့္ ရိွသည္။ ၎တို႕မွာ OG မ်ား၊ စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္မ်ား ႏွင့္ မ်က္စိေရာဂါအထူးကု ဆရာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ထုိအထူးကုဆရာ၀န္တို႕ႏွင့္ ျပသလိုပါက GP ဆရာ၀န္မ်ားထံသြားစရာမလိုေခ်။ တိုက္ရိုက္ျပသခြင့္ ရိွသည္။
လူနာသည္ ေဆးရံု ေဆးခန္းကို သြားေရာက္ျပသပါက အာမခံကဒ္ျပားကို အျမဲတမ္းယူေဆာင္သြားရသည္။ ထိုကဒ္ျပားျဖင့္ ကုသမႈ ကုန္က်စရိတ္မွန္သမွ်ကို မွတ္တမ္းတင္ထားရပါသည္။ အာမခံစနစ္ျဖင့္ ေဆးကုသလိုပါက မိမိမွတ္ပံုတင္ထားရာ ေဒသရိွ အာမခံအဖဲြ႕အစည္းမွ အသိအမွတ္ျပဳေသာ ေဆးရံုေဆးခန္းတြင္သာ ခဲြစိတ္ျခင္း၊ ကုသမႈခံယူျခင္း တို႕ကို ျပဳလုပ္ရပါမည္။ သို႕ေသာ္ ေသာက္ေဆး၀ယ္လိုပါက ျပင္သစ္တစ္ႏိုင္ငံလံုးတြင္ ၀ယ္ခြင့္ ရိွပါသည္။ အာမခံေငြေၾကးျပန္လည္ေပးေခ်မွဳ (reimbursement) သည္ အၾကီးစားခဲြစိတ္မႈမ်ား၏ ၉၅ ရာခိုင္ႏွဳန္း၊ အေသးစားခဲြစိတ္မွဳမ်ား၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏွဳန္း၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကေလးေမြးျခင္းအတြက္ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွဳန္း၊ ႏွင့္ ဓာတ္မွန္ရိုက္ျခင္းတို႕အတြက္ ၇၀ ရာခိုင္ႏွဳန္း တို႕အတြက္ ေထာက္ပံ့ေပးပါသည္။ က်န္ရိွေနေသးသည့္ ရာႏွဳန္းအနည္းငယ္ေသာ ကုသမွဳမ်ားအတြက္ လူနာမ်ားမွ အလံုးစံု ကုန္က်ခံရပါသည္။ ေဆး၀ါးမ်ားအတြက္ မူ အမ်ိဳးအစားအေပၚမူတည္ျပီး ၁၆ မွ ၆၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းအထိ ေထာက္ပံ့ေပးပါသည္။
တခ်ိဳ႕ေသာ ေ၀ဒနာသည္မ်ားအတြက္ အာမခံစနစ္က ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းေထာက္ပံ့ေပးပါသည္။ ၎တို႕မွာ အေရးေပၚလူနာမ်ားႏွင့္ ဆီးခ်ိဳ ကင္ဆာ အစရိွသည့္ နာတာရွည္ေ၀ဒနာသည္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ အဆိုပါလူနာမ်ားသည္ ေရရွည္ကုသမႈခံယူရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆးရံုတြင္ ရက္ ၃၀ အထက္ေနသည့္တိုင္ အာမခံစနစ္က ေထာက္ပံ့ေပးပါသည္။
ျပင္သစ္ျပည္တြင္ Minimum revenue of introduction ဟုေခၚေသာ ၀င္ေငြနည္းပါးသူမ်ားကို အာမခံကင္းလြတ္ခြင့္ ေပးသည့္ စနစ္တစ္ခုရိွပါသည္။ ထိုစနစ္တြင္ အက်ံဳး၀င္ေစရန္အတြက္ လိုအပ္သည့္ အခ်က္ အမ်ားအျပားရိွေသာ္လည္း အဓိကအခ်က္မွာ တရား၀င္ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသားျဖစ္ရမည္ျဖစ္ျပီး သတ္မွတ္ထားေသာ ၀င္ေငြပမာဏထက္ ေလ်ာ့နည္းသူျဖစ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ အာမခံေၾကးကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳထားျပီး ေနမေကာင္းပါက ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွဳန္း ေထာက္ပံေၾကးရရိွမည္ျဖစ္သည္။
Complementary insurance ( ျဖည့္စြက္အာမခံစနစ္)
ျပင္သစ္ျပည္တြင္ က်န္းမာေရး စရိတ္စက တို႕ၾကီးျမင့္လာမွဳေၾကာင့္ အစိုးရသည္ အာမခံေထာက္ပံ့ေပးေသာ ပမာဏကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႕ ၾကိဳးစားလာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ အစိုးရ၏ က်န္းမာေရးအာမခံစနစ္အျပင္ ျဖည့္စြက္ အာမခံဟုေခၚေသာ စနစ္တစ္ခုျဖင့္ပါ အာမခံထားလာၾကသည္။ ၎စနစ္သည္ အစိုးရအာမခံစနစ္မွ မေထာက္ပံ့ေပးေသာ ကုသမႈမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံသားတို႕သည္ မိမိ၏ ၀င္ေငြ၊ ေရာဂါရာဇ၀င္၊ က်န္းမာေရးအေျခအေနတို႕အေပၚမူတည္ျပီး သင့္ေတာ္ရာ package ကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရိွပါသည္။
နိဂံုး
ျပင္သစ္ႏိုင္ငံတြင္ ပ်မ္းမွ်သက္တမ္း ၈၀ ႏွစ္ ရိွပါသည္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ၏ က်န္းမာေရးစနစ္သည္ ထိန္းသိမ္းခ ၾကီးမားေသာ္လည္း ကမာၻေပၚတြင္ အေကာင္းဆံုး က်န္းမာေရးစနစ္မ်ားထဲတြင္ တစ္ခုအေနျဖင့္ ပါ၀င္ပါသည္။ လူနာမ်ားအတြက္ ေကာ ဆရာ၀န္မ်ားအတြက္ပါ ေရြးခ်ယ္စရာ မ်ားျပားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
Posts
