ပညာသင္ၾကားမႈ၊ စနစ္ ႏွင့္ ပညာေရး အိမ္မက္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ယခုအခ်ိန္ခါအထိ စဥ္ဆက္မျပက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အရာမွာ အတတ္ ပညာ တစ္စံုတရာကို သင္ယူျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထို႕ကဲ႔သို႔ ေျမာက္မ်ားစြာ သင္ယူခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ဆရာတို႔အေပၚ၌ စိတ္၀င္စားျခင္း ေလးစား ျခင္းတို႔ု႔ ရင္ထဲ ႏွလံုသားထဲ ၌ တည္ရိွ ေနၾကပါသည္။ ဆရာတို႔ အေပၚစိတ္၀င္စားမွု ႏွင့္အတူ စာသင္ၾကား လိုေသာ ဆႏၵလည္း ေပါက္ဖြားခဲ့ ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ ရင္ထဲ၌ ငယ္စဥ္က ဆရာမ်ား၏ ပံုရိပ္မ်ားမွာ အရွိန္အ၀ါ ၾကီးၾကီး ျဖင့္ထင္ရွားစြာ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာမသည္ သူ၏ အတက္အက် မရွိေသာ အသံ၀ါၾကီးျဖင့္ ဓါတုေဗဒ ဘာသာရပ္ကို ျငိမ္သက္စြာ ဘာသာျပန္ ျပေနပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ အေနာက္ ဘက္ခံု၌ ေဇလြင္မိုး ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ တို႔ စစ္တုရင္ ကစား ေနၾကမွန္း ဆရာမ မွအပ တစ္တန္းလံုး သိၾက၏။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ယေန႔ က်ဴရွင္တြင္ စာေမးပြဲ ေျဖရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ က်ဴရွင္ စာအုပ္ကို မသိမသာ ခိုးဖတ္ ေနပါသည္။ စကားသံမ်ား ျဖင့္ အတန္းမွာ အေတာ္ ကေလး ေျဗာင္းဆန္ေနရာ ကြၽန္ေတာ္ပင္ ဆရာမကို အထူး အားနာမိသည္။
ဆရာမ၏ အသံတြင္ ၾကည္လင္ ျပတ္သားျခင္း၊ အင္တိုက္ အားတိုက္ ရွိျခင္း တို႔ႏွင့္ အတူ မ်က္ႏွာ၌ လည္း အေၾကာင္းအရာ အေပၚ စိတ္၀င္စားမႈမွာ အတိုင္းသား ေပၚလြင္ေနပါသည္။ ဆရာမ၏ မ်က္လံုးတို႔သည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္စီ တစ္ေယာက္စီကို ၾကည့္ေန သည္သို႔ ထင္ရသည္။ ဆရာမလက္၌ စာအုပ္ကိုင္မထား။ ၾကိမ္လံုးလည္းမရွိ။ သို႔တေစ တစ္တန္းလံုး ျငိမ္ေနၾကသည္မွာ အံ႔ၾသ စရာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်က္လံုးမ်ားမွာ အေရာင္လဲ့ ေနၾကမည္ ထင္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ေမးကေလးမ်ား ပင္ ေထာက္၌ ေနၾက ေသးသည္။ ျမန္မာစာ ဆရာမ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာမ၏ အသက္သည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ အလြန္ဆံုးၾကီးလွ ၇ ႏွစ္ ၈ ႏွစ္မွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဆရာမ၏အသံမွာ မာ၏ မ်က္ႏွာတင္း၏ ၾကိမ္လံုးႏွင့္လက္ႏွင့္ပ်က္သည္မရိွ။ ဆရာမအခ်ိန္၌ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး ယားလို႔မွ မကုတ္ရဲပါ။ ဆရာမ ေျပာေနၾက စကားတစ္ခြန္း မွာ သူၾကိဳးစား သေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုးတက္ မလာျခင္းပင္။ ရူပေဗဒ သင္ေသာ ဆရာမ ျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းတြင္ သန္းဟိန္း သည္ အေတာ္ဆံုး ေက်ာင္းသား။ သူက စာလိုလားသည္၊ ဉာဏ္ေကာင္းသည္၊ ၀ီရိယ အားေကာင္း သည္၊ နည္းစနစ္ မွန္ကန္သည္။ သူက အဆင့္တစ္ ေနရာကို မူပိုင္ ယူထားသူ ျဖစ္သည္။
ေမာင္ဘကေတာ့ ဉာဏ္ေကာင္း လွ၏ သူ၏ သိလြယ္၊ တတ္လြယ္၊ ျမင္လြယ္ တတ္လြန္းမႈ တို႔ေၾကာင့္ ဆရာဆရာမ တို႔၏ အေရးေပးမႈ အခံရ ဆံုးေသာ ေက်ာင္းသား ျဖစ္ပါသည္။ သူက အဆင့္ (၃) ျဖစ္လိုက္၊ (၆) ျဖစ္လိုက္၊ (၁၀) ျဖစ္လိုက္ ႏွင့္ မတည္ျငိမ္ လြန္းလွသူ ျဖစ္၏။
ကြၽန္ေတာ္သည္ အဆင့္ (၂) ေနရာကို လက္မလႊတ္တမ္း ယူထား သူျဖစ္၏ ကြၽန္ေတာ္က စာလိုလားသည္၊ ဉာဏ္ရည္ သင့္တင့္သည္၊ နည္းစနစ္ မွန္ကန္ သည္။ ၀ီရိယသင့္တင့္ သည္ထင္ပါသည္။
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ စာလည္းမလိုလား၊ ၀ီရိယလည္း မရွိ၊ ရည္းစားျပႆနာလည္း ရွိေနသည္၊ သူ၏အေဖႏွင့္ေမမွာ ကြဲေနသည္ဟု သိရသည္။ သူကေတာ့ ဘာသာစံုက်၌ ေနာက္ဆံုးေနရာကို မူပိုင္ ယူထားသူ ျဖစ္၏
ဆရာ ညီညီသည္ ေမာင္ေမာင္ ကဲ့သို႔ေသာ ေက်ာင္းသား မ်ားကိုပင္ ေျပာင္းလဲ နိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ေမာင္ေမာင္ သည္ (၂) ႏွစ္က်ျပီးမွ ဆယ္တန္း ေအာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဓါတုေဗဒ ဘာသာရပ္၌ (၇၀) ရရွိခဲ့ရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖို ႔ အံ့ဖြယ္လိလိ။ ဆရာစာ သင္ပံုမွာ လူျပက္ ဆန္၏။ တခါတေလ ဆဲပင္ ဆဲတတ္ ေသးသည္။ ေက်ာင္းသားတို႔က တဟားဟား၊ ေက်ာင္းသူ တို႔မွာ တ၀ါး၀ါး။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ စာရ ၾက၏။ သူ၏ ေက်ာင္းသားတိုင္း လိုလို ဓါတုေဗဒ ဘာသာေတာ့ ေအာင္ၾက၏။ ဂုဏ္ထူး ပါသူေတြလည္း မနည္း။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ ရလဒ္ ေကာင္းလွ၏ ပုဂၢိလ္ခင္၍ တရားမင္သည္ သို႔ပင္။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ရလွ်င္ စာသင္တတ္ေသာ၊ စြဲေဆာင္နိုင္စြမ္းရွိ ေသာ၊ တပည့္တို႔စိတ္ကိုသိေသာ ဆရာတို႔ႏွင္ ့ေတြ႔လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ရလဒ္ ေကာင္းၾကသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ထိုအရည္အခ်င္းမ်ား ဆရာတိုင္းတြင္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မရွိၾကသနည္း။ ဆရာ သင္တန္း ေက်ာင္းမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ ထိုအရည္အခ်င္း တို႔သည္ ေမြးရာပါ ျဖစ္၍ သင္ၾကား၍ မရနိုင္သေလာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလ့လာသင့္လွ၏ ကြၽန္ေတာ့္ယူဆခ်က္မွာ ထိုအရည္အခ်င္း တို႔သည္ ေမြးရာပါ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သင္ယူ၍ ရနိုင္ပါ၏။
တပည့္ကို နားလည္ေအာင္ သင္ၾကား ေပးနိုင္ေသာ ဆရာသည္ ဆရာေကာင္း။ တပည့္ကိုပါ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ဆရာသည္ ပို၍ ေတာ္ေသာ ဆရာ။ တပည့္ ကို ဘာသာရပ္၍ မသိရလွ်င္ မေနနိုင္ ေလာက္ေအာင္ စြဲေဆာင္နိုင္ေသာ ဆရာသည္ အေတာ္ဆံုး ဟု မွတ္သား ခဲ့ရဖူး ပါသည္။
စာသင္ ၾကားျခင္းတြင္ တပည့္ မည္မွ် နားလည္သည္ကို ေသခ်ာစြာ စမ္းစစ္ နိုင္ျခင္းသည္ အလြန္ အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ ေနပါသည္။ သင္ၾကားမည့္ ဆရာသည္ ကိုယ့္တပည့္ မည္မွ် တတ္သည္၊ မည္မွ် နားလည္ နိုင္စြမ္းရွိသည္။ မည္မွ် စိတ္ပါ၀င္စားမႈ ရွိသည္ကို နားလည္ နိုင္ဖို႔ လိုအပ္ သည္ လူ႕ စိတ္ပညာ သဘာ၀ ကိုလည္း အထူး နားလည္ ထားသင့္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ လူေတြကို သင္ၾကား ရေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏။
ကြၽန္ေတာ့္အျမင္အရမူ ထိုကဲ့သို႔ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဆရာမ်ား ေမြးထုတ္ရန္လည္းေကာင္း၊ ထိုဆရာမ်ားကို သိပၸံနည္းက် ေလ့လာခ်က္မ်ားအရ အေကာင္းဆံုးဟု ေခၚနိုင္ေသာ နည္းစနစ္မ်ားအတိုင္း အေကာင္းဆံုး သင္ၾကားနိုင္ရန္ အထူး ျပည့္စံုေသာ ပညာေရး စနစ္တစ္ခု လိုအပ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည့္ၾကပါစို႔။
ထိုစနစ္ကို ေရးဆြဲရန္အတြက္ အထူး ေကာ္မတီ တစ္ရပ္ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုအဖြဲ႔တြင္ ပညာေရးအတြက္ စိတ္အား ထက္သန္ေသာ၊ စိတ္ေကာင္း ေစတနာ ျပည့္၀ကာ မ်ိဳးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူမ်ား၊ နိုင္ငံျခားသား ပညာရွင္မ်ား ပါ၀င္ရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။
စာသင္ၾကားျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ေသာ ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြနိုင္ေသာ၊ ကိုယ္တိုင္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာနိုင္ေသာ၊ ကိုယ္တိုင္ အေျဖ ထုတ္နိုင္ေသာ၊ ပညာရပ္ကို ေကာင္းစြာ အသံုးခ်နိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို သင္တန္းကာလ အျပီး၌ ရရွိေစရန္ ေမွ်ာ္မွန္း ထားသင့္ ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ကမၻာႀကီး ႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းနိုင္ရန္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ မ်ား ခ်မွတ္ထား သင့္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ကာ စနစ္တက် စီမံကိန္းခ်ၿပီး ျဖစ္ေစရပါမည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရည္မွန္း ခ်င္ေသာ ပညာ သင္ၾကားေရး မွာ စနစ္ကို အေျခခံ ျဖစ္ေစရပါသည္။ ဆရာေတာ္လွ်င္ တပည့္ေတာ္၍ ဆရာညံ့လွ်င္ တပည့္ညံ့ ေသာ ပုဂၢိဳလ္ အေျခခံ စနစ္ မျဖစ္ ေစရပါ။ ထိုေၾကာင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္မ်ားကို ဥပမာ ပံုစံမ်ား ႏွင့္ တကြ ေရးသားထားျပီး ျဖစ္ေနေစ ရပါမည္။ ဆန္းစစ္ သံုးသပ္ခ်က္ ျပဳလုပ္ရန္ အတြက္ အထူး ပံုစံမ်ား ေရးဆြဲထားျပီး ျဖစ္ရမည့္အျပင္ ၄င္း အတြက္လည္း အထူး အဖြဲ႔ဖြဲ႔ျပီး ျဖစ္ေနေစ ရပါမည္။
ထို႔ေနာက္ ပညာေရး စနစ္ ထူေထာင္မႈ ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္ျပီး ႀကီးၾကပ္ ဆန္းစစ္ ျပဳလုပ္ကာ လစဥ္ သို႔မဟုတ္ လိုအပ္သလို ညွိႏႈိင္း အစည္း အေ၀း ပြဲမ်ား က်င္းပကာ ေျဖရွင္းသင့္သည္ မ်ားကို ေျဖရွင္း ရပါမည္။ အျပန္အလွန္ အျမင္ရွင္းေရး အထူးဂရုျပဳ ရပါမည္။
လိုအပ္ေသာ ခြင့္ျပဳေငြကို ရရွိေရးသည္ အလြန္အေရးပါေသာ က႑မွ ပါ၀င္ေနပါသည္။ အကယ္၍ မလံုေလာက္၍ မျဖစ္နိုင္ဟုလည္း မျဖစ္ေစရန္ ျပည္သူတို႔၏ ေထာက္ခံမႈ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုမွသာ ျပည္သူတို႔၏ ကူေငြရရွိ ေအာင္ ေကာက္ခံနိုင္ေပမည္။
တစ္ႏွစ္ျပည့္၍ ျပည္လည္ စီစစ္သံုးသပ္ ၾကေသာအခါ ၄င္းအတြက္ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ထားသည့္အတြက္ မွန္ကန္ အဆင္ေျပ လြယ္ကူ ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ ျပန္လည္ စီမံကိန္းေရး ဆြဲျခင္း လုပ္သည့္အခါ လိုအပ္သလို ျပင္ဆင္ထည့္သြင္း ေရးဆြဲ နိုင္ေပ လိမ့္မည္။ ႏွစ္စဥ္ ေျပာင္းလဲ ေနေသာ အခ်က္ အလက္မ်ား ကိုလည္း လိုအပ္သလို ေရးဆြဲ နိုင္ရပါမည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ တည္ေဆာက္ထားေသာ အိပ္မက္သည္ စနစ္ကိုသာ အေျခခံ ထားျခင္း ျဖစ္၍ မည္သို႔ေသာ ဆရာကသင္ေစ ပံုစံ ေကာင္းေကာင္း တစ္မ်ိဳး တည္းသာ ထြက္ေနသျဖင့္ ဆရာရွိေသာ မည္သည့္အရပ္က ေက်ာင္းသား မဆို ပညာ ေကာင္းစြာ သင္ၾကား နိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
လက္ေတြ႔တြင္ အခက္အခဲ မ်ားစြာ ရွိနိုင္ေသာ္လည္း ျဖစ္နိင္ေခ်ရွိျပီး တစ္မ်ိဳးသားလံုး အတြက္ အက်ိဳးမ်ား ေစမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဉာဏ္မွီ သမွ် စိတ္ကူး ယဥ္ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏ အမွား ေထာက္ျပၾကရန္လည္း ဖိတ္ေခၚပါ၏ လိုအပ္သမွ် ျဖည့္ဆည္း တင္ျပ ၾကရန္လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါ၏။
အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ လူတစ္ဦးစီ အတြက္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္ အတြက္ျဖစ္ေစ ပညာ သာလွ်င္ ပဓာနျဖစ္၏။ ပညာရွိလွ်င္ ဆရာျဖစ္၍ ပညာ မဲ့လွ်င္ ေနာက္လိုက္ ျဖစ္ရ၏။ ပညာရွိလွ်င္ မိမိအက်ိဳးသာမက ေလာက အက်ိဳးကိုလည္း ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မည္ျဖစ္ရာ ပညာ တိုးပြားေရး သည္ အခ်က္အခ်ာပင္ ျဖစ္၏။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကဲ့သို႔ ဖြံျဖိဳးဆဲ နိင္ငံ အေနျဖင့္ ပညာရည္ ျမင့္မားေရးသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုး၏ လက္ရွိ အဦးဆံုး ေဆာင္ရြက္ရမည့္ တာ၀န္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ တင္ျပအပ္ပါသည္။
ဆရာမ၏ အသံတြင္ ၾကည္လင္ ျပတ္သားျခင္း၊ အင္တိုက္ အားတိုက္ ရွိျခင္း တို႔ႏွင့္ အတူ မ်က္ႏွာ၌ လည္း အေၾကာင္းအရာ အေပၚ စိတ္၀င္စားမႈမွာ အတိုင္းသား ေပၚလြင္ေနပါသည္။ ဆရာမ၏ မ်က္လံုးတို႔သည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္စီ တစ္ေယာက္စီကို ၾကည့္ေန သည္သို႔ ထင္ရသည္။ ဆရာမလက္၌ စာအုပ္ကိုင္မထား။ ၾကိမ္လံုးလည္းမရွိ။ သို႔တေစ တစ္တန္းလံုး ျငိမ္ေနၾကသည္မွာ အံ႔ၾသ စရာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်က္လံုးမ်ားမွာ အေရာင္လဲ့ ေနၾကမည္ ထင္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ေမးကေလးမ်ား ပင္ ေထာက္၌ ေနၾက ေသးသည္။ ျမန္မာစာ ဆရာမ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာမ၏ အသက္သည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ အလြန္ဆံုးၾကီးလွ ၇ ႏွစ္ ၈ ႏွစ္မွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဆရာမ၏အသံမွာ မာ၏ မ်က္ႏွာတင္း၏ ၾကိမ္လံုးႏွင့္လက္ႏွင့္ပ်က္သည္မရိွ။ ဆရာမအခ်ိန္၌ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး ယားလို႔မွ မကုတ္ရဲပါ။ ဆရာမ ေျပာေနၾက စကားတစ္ခြန္း မွာ သူၾကိဳးစား သေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုးတက္ မလာျခင္းပင္။ ရူပေဗဒ သင္ေသာ ဆရာမ ျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းတြင္ သန္းဟိန္း သည္ အေတာ္ဆံုး ေက်ာင္းသား။ သူက စာလိုလားသည္၊ ဉာဏ္ေကာင္းသည္၊ ၀ီရိယ အားေကာင္း သည္၊ နည္းစနစ္ မွန္ကန္သည္။ သူက အဆင့္တစ္ ေနရာကို မူပိုင္ ယူထားသူ ျဖစ္သည္။
ေမာင္ဘကေတာ့ ဉာဏ္ေကာင္း လွ၏ သူ၏ သိလြယ္၊ တတ္လြယ္၊ ျမင္လြယ္ တတ္လြန္းမႈ တို႔ေၾကာင့္ ဆရာဆရာမ တို႔၏ အေရးေပးမႈ အခံရ ဆံုးေသာ ေက်ာင္းသား ျဖစ္ပါသည္။ သူက အဆင့္ (၃) ျဖစ္လိုက္၊ (၆) ျဖစ္လိုက္၊ (၁၀) ျဖစ္လိုက္ ႏွင့္ မတည္ျငိမ္ လြန္းလွသူ ျဖစ္၏။
ကြၽန္ေတာ္သည္ အဆင့္ (၂) ေနရာကို လက္မလႊတ္တမ္း ယူထား သူျဖစ္၏ ကြၽန္ေတာ္က စာလိုလားသည္၊ ဉာဏ္ရည္ သင့္တင့္သည္၊ နည္းစနစ္ မွန္ကန္ သည္။ ၀ီရိယသင့္တင့္ သည္ထင္ပါသည္။
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ စာလည္းမလိုလား၊ ၀ီရိယလည္း မရွိ၊ ရည္းစားျပႆနာလည္း ရွိေနသည္၊ သူ၏အေဖႏွင့္ေမမွာ ကြဲေနသည္ဟု သိရသည္။ သူကေတာ့ ဘာသာစံုက်၌ ေနာက္ဆံုးေနရာကို မူပိုင္ ယူထားသူ ျဖစ္၏
ဆရာ ညီညီသည္ ေမာင္ေမာင္ ကဲ့သို႔ေသာ ေက်ာင္းသား မ်ားကိုပင္ ေျပာင္းလဲ နိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ေမာင္ေမာင္ သည္ (၂) ႏွစ္က်ျပီးမွ ဆယ္တန္း ေအာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဓါတုေဗဒ ဘာသာရပ္၌ (၇၀) ရရွိခဲ့ရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖို ႔ အံ့ဖြယ္လိလိ။ ဆရာစာ သင္ပံုမွာ လူျပက္ ဆန္၏။ တခါတေလ ဆဲပင္ ဆဲတတ္ ေသးသည္။ ေက်ာင္းသားတို႔က တဟားဟား၊ ေက်ာင္းသူ တို႔မွာ တ၀ါး၀ါး။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ စာရ ၾက၏။ သူ၏ ေက်ာင္းသားတိုင္း လိုလို ဓါတုေဗဒ ဘာသာေတာ့ ေအာင္ၾက၏။ ဂုဏ္ထူး ပါသူေတြလည္း မနည္း။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ ရလဒ္ ေကာင္းလွ၏ ပုဂၢိလ္ခင္၍ တရားမင္သည္ သို႔ပင္။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ရလွ်င္ စာသင္တတ္ေသာ၊ စြဲေဆာင္နိုင္စြမ္းရွိ ေသာ၊ တပည့္တို႔စိတ္ကိုသိေသာ ဆရာတို႔ႏွင္ ့ေတြ႔လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ရလဒ္ ေကာင္းၾကသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ထိုအရည္အခ်င္းမ်ား ဆရာတိုင္းတြင္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မရွိၾကသနည္း။ ဆရာ သင္တန္း ေက်ာင္းမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ ထိုအရည္အခ်င္း တို႔သည္ ေမြးရာပါ ျဖစ္၍ သင္ၾကား၍ မရနိုင္သေလာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလ့လာသင့္လွ၏ ကြၽန္ေတာ့္ယူဆခ်က္မွာ ထိုအရည္အခ်င္း တို႔သည္ ေမြးရာပါ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သင္ယူ၍ ရနိုင္ပါ၏။
တပည့္ကို နားလည္ေအာင္ သင္ၾကား ေပးနိုင္ေသာ ဆရာသည္ ဆရာေကာင္း။ တပည့္ကိုပါ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ဆရာသည္ ပို၍ ေတာ္ေသာ ဆရာ။ တပည့္ ကို ဘာသာရပ္၍ မသိရလွ်င္ မေနနိုင္ ေလာက္ေအာင္ စြဲေဆာင္နိုင္ေသာ ဆရာသည္ အေတာ္ဆံုး ဟု မွတ္သား ခဲ့ရဖူး ပါသည္။
စာသင္ ၾကားျခင္းတြင္ တပည့္ မည္မွ် နားလည္သည္ကို ေသခ်ာစြာ စမ္းစစ္ နိုင္ျခင္းသည္ အလြန္ အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ ေနပါသည္။ သင္ၾကားမည့္ ဆရာသည္ ကိုယ့္တပည့္ မည္မွ် တတ္သည္၊ မည္မွ် နားလည္ နိုင္စြမ္းရွိသည္။ မည္မွ် စိတ္ပါ၀င္စားမႈ ရွိသည္ကို နားလည္ နိုင္ဖို႔ လိုအပ္ သည္ လူ႕ စိတ္ပညာ သဘာ၀ ကိုလည္း အထူး နားလည္ ထားသင့္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ လူေတြကို သင္ၾကား ရေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏။
ကြၽန္ေတာ့္အျမင္အရမူ ထိုကဲ့သို႔ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဆရာမ်ား ေမြးထုတ္ရန္လည္းေကာင္း၊ ထိုဆရာမ်ားကို သိပၸံနည္းက် ေလ့လာခ်က္မ်ားအရ အေကာင္းဆံုးဟု ေခၚနိုင္ေသာ နည္းစနစ္မ်ားအတိုင္း အေကာင္းဆံုး သင္ၾကားနိုင္ရန္ အထူး ျပည့္စံုေသာ ပညာေရး စနစ္တစ္ခု လိုအပ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည့္ၾကပါစို႔။
ထိုစနစ္ကို ေရးဆြဲရန္အတြက္ အထူး ေကာ္မတီ တစ္ရပ္ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုအဖြဲ႔တြင္ ပညာေရးအတြက္ စိတ္အား ထက္သန္ေသာ၊ စိတ္ေကာင္း ေစတနာ ျပည့္၀ကာ မ်ိဳးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူမ်ား၊ နိုင္ငံျခားသား ပညာရွင္မ်ား ပါ၀င္ရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။
စာသင္ၾကားျခင္း၏ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ေသာ ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြနိုင္ေသာ၊ ကိုယ္တိုင္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာနိုင္ေသာ၊ ကိုယ္တိုင္ အေျဖ ထုတ္နိုင္ေသာ၊ ပညာရပ္ကို ေကာင္းစြာ အသံုးခ်နိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို သင္တန္းကာလ အျပီး၌ ရရွိေစရန္ ေမွ်ာ္မွန္း ထားသင့္ ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ကမၻာႀကီး ႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းနိုင္ရန္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ မ်ား ခ်မွတ္ထား သင့္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ကာ စနစ္တက် စီမံကိန္းခ်ၿပီး ျဖစ္ေစရပါမည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရည္မွန္း ခ်င္ေသာ ပညာ သင္ၾကားေရး မွာ စနစ္ကို အေျခခံ ျဖစ္ေစရပါသည္။ ဆရာေတာ္လွ်င္ တပည့္ေတာ္၍ ဆရာညံ့လွ်င္ တပည့္ညံ့ ေသာ ပုဂၢိဳလ္ အေျခခံ စနစ္ မျဖစ္ ေစရပါ။ ထိုေၾကာင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္မ်ားကို ဥပမာ ပံုစံမ်ား ႏွင့္ တကြ ေရးသားထားျပီး ျဖစ္ေနေစ ရပါမည္။ ဆန္းစစ္ သံုးသပ္ခ်က္ ျပဳလုပ္ရန္ အတြက္ အထူး ပံုစံမ်ား ေရးဆြဲထားျပီး ျဖစ္ရမည့္အျပင္ ၄င္း အတြက္လည္း အထူး အဖြဲ႔ဖြဲ႔ျပီး ျဖစ္ေနေစ ရပါမည္။
ထို႔ေနာက္ ပညာေရး စနစ္ ထူေထာင္မႈ ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္ျပီး ႀကီးၾကပ္ ဆန္းစစ္ ျပဳလုပ္ကာ လစဥ္ သို႔မဟုတ္ လိုအပ္သလို ညွိႏႈိင္း အစည္း အေ၀း ပြဲမ်ား က်င္းပကာ ေျဖရွင္းသင့္သည္ မ်ားကို ေျဖရွင္း ရပါမည္။ အျပန္အလွန္ အျမင္ရွင္းေရး အထူးဂရုျပဳ ရပါမည္။
လိုအပ္ေသာ ခြင့္ျပဳေငြကို ရရွိေရးသည္ အလြန္အေရးပါေသာ က႑မွ ပါ၀င္ေနပါသည္။ အကယ္၍ မလံုေလာက္၍ မျဖစ္နိုင္ဟုလည္း မျဖစ္ေစရန္ ျပည္သူတို႔၏ ေထာက္ခံမႈ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုမွသာ ျပည္သူတို႔၏ ကူေငြရရွိ ေအာင္ ေကာက္ခံနိုင္ေပမည္။
တစ္ႏွစ္ျပည့္၍ ျပည္လည္ စီစစ္သံုးသပ္ ၾကေသာအခါ ၄င္းအတြက္ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ထားသည့္အတြက္ မွန္ကန္ အဆင္ေျပ လြယ္ကူ ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ ျပန္လည္ စီမံကိန္းေရး ဆြဲျခင္း လုပ္သည့္အခါ လိုအပ္သလို ျပင္ဆင္ထည့္သြင္း ေရးဆြဲ နိုင္ေပ လိမ့္မည္။ ႏွစ္စဥ္ ေျပာင္းလဲ ေနေသာ အခ်က္ အလက္မ်ား ကိုလည္း လိုအပ္သလို ေရးဆြဲ နိုင္ရပါမည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ တည္ေဆာက္ထားေသာ အိပ္မက္သည္ စနစ္ကိုသာ အေျခခံ ထားျခင္း ျဖစ္၍ မည္သို႔ေသာ ဆရာကသင္ေစ ပံုစံ ေကာင္းေကာင္း တစ္မ်ိဳး တည္းသာ ထြက္ေနသျဖင့္ ဆရာရွိေသာ မည္သည့္အရပ္က ေက်ာင္းသား မဆို ပညာ ေကာင္းစြာ သင္ၾကား နိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
လက္ေတြ႔တြင္ အခက္အခဲ မ်ားစြာ ရွိနိုင္ေသာ္လည္း ျဖစ္နိင္ေခ်ရွိျပီး တစ္မ်ိဳးသားလံုး အတြက္ အက်ိဳးမ်ား ေစမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဉာဏ္မွီ သမွ် စိတ္ကူး ယဥ္ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါ၏ အမွား ေထာက္ျပၾကရန္လည္း ဖိတ္ေခၚပါ၏ လိုအပ္သမွ် ျဖည့္ဆည္း တင္ျပ ၾကရန္လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါ၏။
အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ လူတစ္ဦးစီ အတြက္ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္ အတြက္ျဖစ္ေစ ပညာ သာလွ်င္ ပဓာနျဖစ္၏။ ပညာရွိလွ်င္ ဆရာျဖစ္၍ ပညာ မဲ့လွ်င္ ေနာက္လိုက္ ျဖစ္ရ၏။ ပညာရွိလွ်င္ မိမိအက်ိဳးသာမက ေလာက အက်ိဳးကိုလည္း ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မည္ျဖစ္ရာ ပညာ တိုးပြားေရး သည္ အခ်က္အခ်ာပင္ ျဖစ္၏။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကဲ့သို႔ ဖြံျဖိဳးဆဲ နိင္ငံ အေနျဖင့္ ပညာရည္ ျမင့္မားေရးသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုး၏ လက္ရွိ အဦးဆံုး ေဆာင္ရြက္ရမည့္ တာ၀န္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ တင္ျပအပ္ပါသည္။
Posts
2 comments:
NICE Blog :)
နာ(၃)နာနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ ဆရာ/ဆရာမေတြ မရွိေတာ့ပီ။
မူကေကာင္း၊ လူေတြကမေကာင္း။
---
ခုေက်ာင္းဖြင့္ၿပီဆိုေတာ့ ကေလးမိဘေတြက အတန္းပုိင္ ေတြဖြင့္တဲ့ က်ဴရွင္ကုိ နီးနီး၊ ေ၀းေ၀း လုိက္ရတဲ့ဒုကၡ စပါၿပီ။
----
ဆရာ/ဆရာမေတြ က်ဴရွင္မသင္ရဆုိတဲ့ ဥပေဒမျပ႒ာန္း ေတာ့ဘူးလားမသိ။ ဒါမဟုတ္ လစာနည္းလို႔ မ်က္ႏွာလဲြ ေနရၿပီလားမသိ.....
အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါ...
Post a Comment